پس کوچه ی دلم

چند وقته نرسیدم بنویسمو کلی اتفاق و کلی حرفه ننوشته دارم..

سفر کربلا خیلی خوب بود و خیلی خوش گذشت..مخصوصا برای ما که دسته جمعی رفته بودیم!

برای همتون دعا کردم و بعضیا رو هم خیلی ویژه تر دعا کردم..

ایشالله قسمت همتون بشه برید به همین زودیا..

کاروانمون خیلی خوب بود و خداروشکر از همه چیز راضی بودیم..فقط موقع برگشت دوساعت پروازمون تاخیر داشت که طبیعیه دیگه..

از هفته ی پیش که رسیدیم تا دیروز همش مهمون داشتیم و کلی کار کردم!

این وسط مسطا هم تولدم بود که گذشت..

دیگه این که یک مهر رفتیم عروسیه داداشه دوستم(یکی از همون سه تا دوسته صمیمیم).. ازدواجه این پسره کلا پر از ماجرا بود... دوتا از این دوستای صمیمیم با من توی یه دانشگاه بودن و هم رشته بودیم ولی خب یه سال عقب تر از من بودن یعنی اونا یه سال پشت کنکور موندن..

توی دانشگاه خودشون دوتا باهم بودن و یه دختر دیگه هم بهشون اضافه شد و سه تایی صمیمی بودن...

منم از طریق همینا با این نفر سوم دوست شده بودم...

بعد از گذشت مدت ها متوجه شدیم که این نفر سوم تورشو پهن کرده روی داداشه این دوستم و کلی دعوا شد! دوستم میگفت لجم میگیره که با من تا تجریش میومد و میگفت دلم گرفته میخوام برم امامزاده ولی با داداشم قرار داشته و ناراحت بود چرا بهش نگفتن و داداششم گفته بود که دوستت گفت نگیم وووو

دوستیه این سه تا بهم خورد ولی من اصلا خودمو توی دعواها دخالت ندادم چون به من مربوط نبود!

دوستم کلی با داداشش حرف زد و گفت مطمئنم به درد هم نمیخورید چون کلا دختره با معیارای پسره کلی فرق داشت! ولی دختره چنان خودشو خوب نشون داده بود که پسره یک دل نه صد دل عاشق شده بود و بعد از کلی قهر و کشمکش عاقبت رفتن خواستگاری...

بار اول خواستگاری بهم خورد و ظاهرا همه چیز تموم شد...ولی چند ماه بعد اقای داماد دوباره پاشو کرد توی یه کفش که دوباره برن خواستگاری.. و بار دوم دیگه به نتیجه رسیدن و بهم رسیدن...

الان من یه جورایی دوست عروسم محسوب میشم.. عروسم کلی تحویلم میگیره همیشه..فک کنم بخاطر اینه که من خودمو توی دعواهاشون دخالت نداده بودم..

دوستم و عروس میتونستن خیلی باهم خوب باشن ولی فقط همو تحمل میکنن و مثل غریبه ها میمونن با هم...

الان بعد از گذشت چندین ماه که بهم محرمن مشخصه که کم کم پسره داره میفهمه عروس خانوم اونی که فکر میکرده نیست ولی دیگه چاره ای نداره و انتخابه خودشه...تفاوتاشون به عینه مشخصه و همه توی عروسی دلشون برای اقای داماد و مظلومیش و صبوریش سوخته بود..

ایشالله که خوشبخت بشن و به نظرم یکم سعی کنن میتونن بیشتر رفتاراشونو بهم نزدیک کنن.. عروسم دختره بدی نیست.. من ازش بدم نمیاد اصلا..

درمجموع به من خوش گذشت..عروسی بود دیگه..

چند روز دیگه هم عروسیه یکی از همین سه تا دوستمه و به شدت همه در تکاپو به سرمیبریم و اونم بدتر از من همه ی کاراشو گذاشته واسه دیقه ی نود و همچنان خرید جهیزیه اش ادامه داره و هنوز خونه اش رو کامل نچیده ووووو و به این صورت دست به دامن ما شده..

+چقد ناراحت شدم واسه خونواده ی حاجیایی که امثال مکه بودن...جونشون به لبشون رسید تا تموم بشه و خونوادشون کم کم برگردن...

همش میگم خداروشکر مامانم اینا دوسال پیش رفتن وگرنه دیگه دلم راضی نمیشد برن!